عرض سلام و شب بخیر
بنده فکر میکنم استاد محترم تو بحث دنبال کردن رؤیت امام بیش از حد حساسیت به خرج می دهند…
صریح دعای عهد: الهم ارنی الطلعه الرشیده…
نمیشه هرروز صبح تو دعای ماثور از خداوند درخواست رؤیت امام کرد، اما از طرفی بگوییم رؤیت امام را دنبال نکرد!!!!!
نمیشه هر هفته تو دعای ندبه با گریه و زاری خطاب به امام عرضه بداریم: هل الیک یابن احمد سبیل فتلقی، اما از طرفی ادعا کنیم دنبال کردن رؤیت امام صحیح نیست…
اگر دنبال کردن رؤیت امام دارای آفت است چون احتمال دیدار امام کم است، پس با این استدلال برای فرج امام هم نباید دعا کرد، چون هرچه دعا کردیم مستجاب نشد…
بله افراط در پیگیری دیدار امام ممکنه آفت باشه، اما پیگیری دیدار امام بالوجدان می یابیم که انسان دچار آفت نمی شود…
اینکه به کلام آیه الله بهجت رحمه الله علیه استناد کنیم و کلام دهها عارف بزرگ نبینیم، این هم شاید قابل دفاع نباشد…
همانطور که در فقه نمی‌توان به یک عالم تعصب داشت، در سایر مسائل هم نباید نسبت به یک شخص (حتی امثال آیه الله بهجت و آیه الله قاضی و مرحوم نخودکی اصفهانی و…) تعصب داشت.
یکی از بهترین راه‌ها برای تربیت نفوس، شوق دیدار امام است…
چون مشتاق رؤیت امام می داند شرط دیدار، تهذیب نفس است…
آیینه شو جمال پری طلعتان طلب…
بیش از هزار تشرف معتبر ثبت شده است، اگر امام تو یک تشرف غیرمستقیم فرموده اند دنبال رؤیت من نباشید، تو دهها تشرف دیگر عکس این را گفته اند
ثبت دیدگاه