ایات مهدوی ( بقره ۲۵۵ )

*شرمندگی بزرگ برابر پدر*

یک آیه یک نکته مهدوی

آیا امام‌ زمان علیه السلام علم غیب دارند ؟
[ ] آیا میتوانند نزد خداوند شفاعت ما را بفرمایند؟

مَنْ ذَا الَّذِی *یَشْفَعُ عِنْدَهُٓ إِلَّا بِإِذْنِهِ*
ۚ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ

*وَلَا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِٓ إِلَّا بِمَا شَآءَ* ۚ
. کیست آنکه جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند؟ آنچه را پیش روی مردم است [که نزد ایشان حاضر و مشهود است‌] و آنچه را پشت سر آنان است [که نسبت به آنان دور و پنهان است‌] می‌داند.
و آنان به چیزی از دانش او احاطه ندارند مگر به آنچه او بخواهد . (۲۵۵بقره )

آیه فوق که *اثبات کننده دو مقام شفاعت وعلم غیب امام زمان* علیه السلام است راهکار عملی مهمی را به ما ارائه میفرماید :

اگرچه امام زمان از کارهای زشت ما مطلع میشوند و این باعث نهایت شرمندگی و خجالت ما می گردد اما یک امید بزرگ به ما میدهد که ایشان میتوانند به اذن الهی شفاعت ما را نزد خداوند بفرمایند و برایمان از خداوند طلب مغفرت بنمایند.

لذا با شرمساری تمام به ایشان عرضه می داریم :

*یا ابانا استغفر لنا* (۹۷یوسف)
ای پدر عزیزمان شما برایمان از خداوند طلب مغفرت بفرمایید که ما خطا کار و آلوده ایم.
و چه لذتی دارد پاک شدن با دعای این *بابای دلس